Kalkberg – Zapomniana wioska

Nie było chętnych do obejrzenia starych widokówek Kalkbergu .Wszyscy poszli do miejscowości Kalkberg .

Od 15 lat też interesuję się nie istniejącą miejscowością Kalkberg. W zimę najlepiej widać w których miejscach „ktoś coś szukał „. W latach 50-tych było tu wysypisko śmieci. Kilka lat temu były mieszkaniec Heidebrink pokazał gdzie należy szukać kilku mogił mieszkańców Kalkberg, ale na skutek bieżącej wycinki drzew pogubiłem się w lesie .Ktoś szuka fotek z dawnych lat , na ogólną znaną mi liczbę 62 widokówek mam ok 30 .Mogę pokazać co mam 3 maja na parkingu przy POLO w Dziwnówku o 16 .Prosiłbym o wzięcie ze sobą walorów do ewentualnej wymiany – coś mam .

W dwudziestoleciu międzywojennym powstało dużo domów letniskowych. W pasie przybrzeżnym w niektórych miejscowościach od Eldeny po Darłowo budowano je najczęściej w systemie „czwórkowym”. Cztery domy postawione wzdłużnie blisko siebie. W Pobierowie jest to ciąg domów mieszanych drewnianych z wykończeniem murowanym. Tak jak sławny rodzinny dom letniskowy Ewy Braun. W Łukęcinie podobne domy znajdowały się się na terenie byłego ośrodka. Były w pełni murowane, nie licząc stropów. Cechą wspólna wszystkich budynków były pomieszczenia mieszkalne na parterze z mieszkalnym poddaszem do którego prowadziły wąskie drewniane schody. Teraz pewnie wszystkie przeszły głęboką modernizację. Możliwe że część z nich już nie stoi. Ciekawą ekskluzywną willą z okresu przedwojennego był kompleks przy plaży na wysokości byłego łukęcińskiego uzdrowiska. Niestety budynek nie dotrwał ( brak danych). Jeszcze w latach osiemdziesiątych stały kolumny bramy wjazdowej i furtki wykonane z grawerowanych ozdobnie bloczków piaskowca. Słupek furtki miał jeszcze fragmenty metalowej skrzynki na listy i zawiasy. Trochę w głębi stała pojedyncza toaleta z tych samych ozdobnych bloczków. Oczywiście była już w stanie nieużytkowym. Na wydmach były przysypane fragmenty schodów betonowych typu rynna . Schody i poręcze wylane w jedną część. Prawdopodobnie też były kiedyś wyłożone ozdobnymi panelami z piaskowca. Obok w lesie była polana gdzie rosły jeszcze stare drzewa owocowe. To oznaczało że przy budynku był sad. Trochę dalej w innym miejscu prawdopodobnie są pod ziemią komory pustej przestrzeni. Sugeruje to zasypane stare piwnice lub inne pomieszczenia. Szczegółów nie podam. To już inna historia.

W drugiej połowie lat czterdziestych i w latach pięćdziesiątych używano powszechnie nazwy „Dziwna Las”. Dopiero później zmieniono nazwę na Dziwnówek. Pamiętam tamte czasy. Jeździliśmy autobusem lub samochodami Belony do Kamienia po zakupy. Bywało, że i na atrakcyjne pochody pierwszomajowe ( kiełbasa, lody, imprezy sportowe i rozrywkowe ).

To prawda . Leśniczówka była urokliwym , stylowym domem z piętrowymi drewnianymi werandami. Budynek był z początku dwudziestego wieku. Dom stał jeszcze kilka lat temu i był w przyzwoitym stanie. Wyburzenie go było barbarzyństwem a także pokazaniem w jakim chaosie architektury przestrzennej znajduje się obecnie Dziwnówek. Z jednej strony wieżowce, z drugiej domy z bali . Pomiędzy budki z płyty wiórowej. Nikt nad tym kalectwem nie panuje. W centrum jest jeszcze kilka domów z tej epoki jednak nie tak wyjątkowych. Ostatnią perełką jest przedwojenny dom przy plaży. Znajduje się koło Maximusa. Po drugiej stronie gdzie teraz jest lodziarnia i plac fontanny znajdowały się jego budynki gospodarcze wraz ze stodołą. Co do miejscowości Kalkberg ( Wapno) to znajdowała się na rozdrożu obecnej alei dębowej. W prawą stronę droga wiodła za obecnymi działkami na wzniesieniu w stronę Wrzosowa . Rozwidlając się do Radawki. W lewą stronę lasem do obecnego Łukęcina. W lesie można jeszcze spotkać betonowe słupki przydrożne z wygrawerowanymi datami z połowy dziewiętnastego wieku. Jako ciekawostka to jeden z dołów wyrobniczych kredy z tej miejscowości był wydrążony 10 metrów poniżej linii morza. Obecnie jest częściowo przysypany. Współcześnie zostały tylko fragmenty fundamentów i ścian w stylu pruskim. Podczas działań wojennych osada została częściowo zniszczona. Resztę rozebrano i wywieziono cegłę na odbudowę Warszawy. W tym okresie do 1948 wywieziono tylko z powiatu kamieńskiego kilka pociągów cegły na odbudowę stolicy. Takie czasy. Za to przyjechało kilka pociągów z przesiedleńcami z tak zwanej akcji Wisła. Jednak to inna historia tak samo jak długiej góry. Miejscowego witch hill. Sorry za niespójność ale prowadzę samochód. pozdro

Na starych pocztówkach i fragmentach porcelany widnieją dwie nazwy samego Dziwnówka. Klein Dievenow i Wald Dievenow. Ta ostatnia związana jest chyba z leśniczówką. Szkoda, że nie zachowano budynku z werandami przy wejściu do lasu . Przepięknie rzeźbione drewniane balustrady na pewno były zabytkiem. Powstające apartamenty zmieniły całkowicie sielski charakter miejscowości.