Do Kamienia Pomorskiego powrócił wyjątkowy zabytek – fragment wczesnośredniowiecznej łodzi słowiańskiej, datowanej na około 1142 rok. Odkryta w 1984 roku podczas prac melioracyjnych w okolicach zatoki Karpiny, łódź po ponad 40 latach i kilkuletniej konserwacji w Szczecinie zostanie zaprezentowana w Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej.

Zachowany fragment mierzy około 4,7 metra długości i obejmuje sześć planek z lewej oraz około dwie i pół planki z prawej strony. Planki, czyli elementy poszycia wykonane z drewna dębowego, stanowią dowód kunsztu słowiańskich szkutników. Konserwacją obiektu w latach 2022–2025 zajmowała się Anna Borowiec z pracowni konserwacji drewna i metalu Muzeum Narodowego w Szczecinie.

– Ze schyłkowego okresu wczesnego średniowiecza znane są tylko dwa wraki, więc każdy zabytek tego typu ma ogromne znaczenie. To źródło wiedzy o społeczeństwie, technice i kulturze dawnych Pomorzan – mówi dr Wojciech Filipowiak z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN.

Łódź powstała w czasach, gdy Kamień Pomorski był ważnym ośrodkiem handlowym i politycznym Księstwa Pomorskiego, a Pomorze balansowało pomiędzy wpływami Polski, Cesarstwa Niemieckiego i Danii. Po śmierci księcia Warcisława I władzę sprawował jego brat Racibor I, a proces chrystianizacji – rozpoczęty wcześniej przez biskupa Ottona z Bambergu – tracił na sile.

Rok 1142 to nie tylko moment powstania łodzi, ale i czas wielkich przemian w całej Europie: wojna domowa w Anglii, napięcia we Francji, zmiany na tronie w Bizancjum i przygotowania do II krucjaty na Bliskim Wschodzie. Na tym tle spokojne wody Pomorza przecinała długa, słowiańska łódź – cicha świadkini epoki przejścia, rywalizacji i budowania nowej tożsamości regionu.

Dziś ten unikalny zabytek – jedyny taki w regionie – pozwala mieszkańcom i turystom dosłownie dotknąć historii. Wkrótce będzie można go podziwiać w kamieńskim muzeum jako trwały symbol dawnej potęgi morskiej Pomorzan i ich zdolności do rywalizacji z samymi wikingami.