W Katedrze św. Jana Chrzciciela w Kamieniu Pomorskim odbyło się oficjalne wydanie, odzyskanej w 2024 roku przez policjantów z KWP w Szczecinie zabytkowej płyty skradzionej w 1999 roku z kościoła w woj. lubuskim. Płyta została zapakowana przez konserwatorów i wyruszyła do w Gębic, gdzie po 26 latach wróci na swoje miejsce.

W uroczystym przekazaniu udział wzięli przedstawiciele lubuskiego konserwatora zabytków, starostwa Krosna Odrzańskiego, proboszcz Parafii Rzymsko-Katolickiej pw. św. Ottona w Kamieniu Pomorskim oraz policjanci z Komendy Wojewódzkiej Policji w Szczecinie. Płyta została zapakowana przez konserwatorów i wyruszyła do rodzimego kościoła w Gębicach. Więcej na temat odzyskania zabytku można przeczytać w artykule Skradziona renesansowa płyta z kościoła w Gębicach odzyskana po 25 latach przez policjantów z KWP w Szczecinie.

Podczas spotkania w Kamieniu Pomorskim, policjant badający losy utraconych zabytków, wyjaśnił losy kolejnego cennego przedmiotu figurującego w wykazach. Chodzi o srebrny, pozłacany neoromański kapsel relikwiarzowy, zawierający relikwie I stopnia – kość św. Ottona, który wykonany był współcześnie przez złotnika w Bambergu, prawdopodobnie w latach 80. XX wieku. Sam relikwiarz znajdował się w zakrystii katedry kamieńskiej, a kapsel zaginął po remoncie, po listopadzie 1994 roku. Został opublikowany jako zaginiony w książce – „Utracone zabytki sakralne powiatu gryfickiego, kamieńskiego i Świnoujścia w 2015 roku”.

Okazało się, że po remoncie część sióstr odeszła na emeryturę. Proboszcz katedry kontaktował się z nimi, pytając gdzie może znajdować się najcenniejsza część relikwiarza. Tydzień temu siostry odnalazły kapsel z relikwią. Znajdował się tam, gdzie schowano go na czas remontu w latach 90. XX wieku. Proboszcz katedry natychmiast skontaktował się z policjantem z KWP Szczecinie badającym losy zabytków i powiadomił o odnalezieniu relikwiarza. Po porównaniu ze zdjęciami w książce, obiekt został rozpoznany jako poszukiwany relikwiarz św. Ottona, który zostanie wykreślony z wykazu strat Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

źródło:
nadkom. dr Marek Łuczak