Dziś Wielka Sobota czyli dzień oczekiwania katolików na Zmartwychwstanie. W kościołach do zmroku nie jest odprawiana żadna msza, a katolicy modlą się przy grobie Jezusa. W całej Polsce w tym dniu odbywa się też tradycyjne święcenie świątecznych pokarmów.
Wielka Sobota – dzień ciszy i oczekiwania. Dla uczniów Jezusa był to dzień największej próby. Według tradycji apostołowie rozpierzchli się po śmierci Jezusa, a jedyną osobą, która wytrwała w wierze, była Bogurodzica.
Z tego powodu każda sobota jest w Kościele dniem maryjnym. Już po zmroku rozpoczyna się celebracja Zmartwychwstania – Wigilia Paschalna, podczas której poświęcona zostaje woda i ogień. Na zewnątrz kościoła kapłan święci ogień, od którego następnie zapala się Paschał – wielką woskową świecę, która symbolizuje zmartwychwstałego Chrystusa. Na paschale kapłan żłobi znak krzyża, wypowiadając słowa: „Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność, Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen”.
Umieszcza się tam również pięć ozdobnych czerwonych gwoździ, symbolizujących rany Chrystusa oraz aktualną datę. Następnie Paschał ten wnosi się do okrytej mrokiem świątyni. Uczestnicy liturgii odnawiają także przyrzeczenia chrzcielne. W wielu parafiach dzieci przyjmują sakrament chrztu świętego. To jedna z najbardziej uroczystych liturgii w roku. Tej nocy powraca po blisko pięćdziesięciu dniach uroczysty śpiew „Alleluja”.
Wszystko kończy uroczysta procesja rezurekcyjna. W niektórych polskich regionach rezurekcja jest przeniesiona na niedzielny poranek, co nawiązuje do tego, że niewiasty znalazły pusty grób Jezusa właśnie o poranku w niedzielę. To zakończenie Triduum Paschalnego. Zgodnie z żydowską tradycją, o zmroku nastaje nowy dzień, więc rozpoczyna się już radość ze Zmartwychwstania Jezusa.
Zgodnie z wielowiekową tradycją, rano w Wielką Sobotę wierni święcą pokarmy (jajka, chleb, baranka wielkanocnego, chrzan, sól czy babkę wielkanocną) oraz odwiedzają Grób Pański. Święcenie pokarmów jest starą tradycją. Wyjątkowy posiłek chcemy przeżywać z Jezusem, dlatego święcimy pokarmy, a one często przypominają nam o Chrystusie. Kiedy Jezus po zmartwychwstaniu przyszedł na brzeg jeziora, to zasiadł z nimi do wspólnego posiłku.
