Depozyt z II wojny światowej, a w nim perfumy słynnej marki 4711! 18 września do Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej trafiła niecodzienny przedmiot. Niewielki, szklany flakonik do połowy wypełniony perfumami o bardzo intensywnym cytrusowym aromacie.
Na buteleczce umieszczony został napis GLOCKEGASSE/KOLN/RH i numery perfum 4711. Wynalazcą tych perfum był Johann Maria Farina, włoski emigrant mieszkający w Niemczech. Jego pierwsze perfumy pojawiły się w XVIII wieku. Dzięki niemu powstała firma Eau de Cologne. Po długich sporach toczonych w rodzinie, J. M. Farina doszedł do wniosku, że firmę nazwie 4711. Numer domu stał się dla niego inspiracją. Swój nowy zapach J. M. Farina opisał w liście z 1708 r. adresowanym do brata: „Mój zapach przypomina włoski, wiosenny poranek po deszczu; pomarańcze, cytryny, grejpfrut, bergamoty, limonki oraz kwiaty i zioła rosnące w mojej ojczyźnie.
„Eau de Cologne Farina” używali m.in. Wolter, Balzac, Oscar Wilde, Tomasz Mann, Marlena Dietrich, księżniczka Diana[potrzebny. Używali jej też m.in. królowa Wiktoria, Napoleon Bonaparte, Johann Wolfgang von Goethe. Perfumy zostały przekazane przez osobę, która chce pozostać anonimowa. Znalezione zostały one podczas prac ziemnych prowadzonych na Wyspie Chrząszczewskiej na wiosnę 2011 roku. Wg. opisu darczyńcy perfumy zostały umieszczone w niewielkim kuferku, wewnątrz którego znajdowała się również zniszczona zastawa stołowa, poprzekładana niemieckimi gazetami z 1945 roku, jak również kałamarnicą, starymi książkami czeladniczymi. Niestety po otwarciu wszystko uległo zniszczeniu.
źródło:
Grzegorz Kurka
3 komentarzy
Anonim mówi:
wrz 25, 2018
o godzinie 20:22
Grzesiu – czas na mumię.
Anonim mówi:
wrz 21, 2018
o godzinie 12:42
Kałamarz (od łac. calamarius, naczynie do przechowywania piór pisarskich; calamarius– oznacza trzcinę) – naczynie na pióra pisarskie lub atrament, stosowane powszechnie przed wynalezieniem pióra wiecznego.
Pojawiły się w użyciu, kiedy tylko ludzie nauczyli się pisać piórem. Początkowo były to małe pojemniki z przykrywkami, szklane, mosiężne, porcelanowe o różnych kształtach. Zanim wynaleziono szczelne nakrętki, te kałamarze, które trzeba było przenosić, zamykano przy pomocy śruby[1]. Były przedmiotem niezbędnym w domu, w urzędzie i szkole. Przed rozpowszechnieniem się długopisów pisano wiecznym piórem, a wcześniej obsadką ze stalówką zanurzaną w atramencie. W szkołach ważną sprawą było zabezpieczenie kałamarzy przed rozlewaniem atramentu. Ten trudny problem rozwiązano w prosty sposób. W blacie każdego stolika był wykonany otwór (o średnicy 45 mm) i do tego otworu wkładano kałamarz. Na fotografii obok typowy kałamarz szkolny jaki był używany do końca lat 60.
calamarius-łac..
zestaw kałamarzy i pojemników szklanych na atramenty z pokrywkami …kolor
Granatowy
Barwa granatowa (granat) – ciemny odcień barwy niebieskiej. Nazwa koloru pochodzi od nazwy owocu granatowca –
Andrzej mówi:
wrz 21, 2018
o godzinie 7:36
kałamarnicą??